Zondag 6 januari 2019
We gaan vertrekken uit Simon’s Town richting Stellenbosch. Voordat we vertrekken roept Janny: ‘Wie wil er voorin zitten?’
Iedereen kruipt achter in de bus en Ida en ik kijken elkaar aan. Ida wil niet voorin zitten maar wil wel schrijven. Dat gaat niet op als je de blogschrijver bent want dan zit je ook voor in de bus. Dus opper ik mij wel op om deze taak op mij te nemen. Onderweg zien we dat dit gedeelte van Zuid-Afrika er erg mooi en rijk uitziet. Als wegenbouwer valt mij direct op dat de infrastructuur niet onder doet bij ons in Europa. (Dat had ik niet verwacht) Ondertussen vraag ik Paul onze chauffeur het hemd van bet lijf over scholing, politiek, maatschappelijke vraagstukken. De scholing gaat steeds beter is zijn mening, 78 % van de bevolking is zwart en de politieke verandering in Kaapstad waar nu DA het voor het zeggen heeft t.o.v. het ANC vind Paul een verbetering. Ik geniet ondertussen van de rit naar Paarl en het lijkt hier wel een paradijs.
We stoppen bij Goatshed om een bakkie koffie te drinken. Tijdens de koffie wordt uitvoerig de blog van Jos van de vorige dag besproken en bijna iedereen bemoeide zich om van het goedkope Chinese telefoontje van Jos om zijn schrijftalent te verzenden naar Janny. Goathed is trouwens een prachtige wijn- en kaasproeverij waar het voor ons op zondagmorgen toch op een ongewone tijd volop geproefd werd.
Na de lekkere koffie gingen we richting het Taalmonument. Vlak voor het Taalmonument zagen we de “ drie parels” drie rotsen van graniet. Er werd ons verteld dat bij regen deze granieten rotsen gaan glinsteren als parels. Vandaar de naam parels.
Taal is niet mijn ding maar de gids die ons de rondleiding gaf bij het Taalmonument krijgt van mij een 10. Met aandacht werd er geluisterd en vragen gesteld door ons allen over de geschiedenis van de Zuid-Afrikaanse taal. Wij zijn nu ook overtuigd dat deze taal beschermd moet worden als een erfgoed. Tijdens de rondleiding kregen we ook uitleg over de zilverboom. Paul baalde want hij had zijn schep vergeten. Nu kon hij het zilver onder de boom niet opgraven.
We gingen weer verder op reis naar Drakenstein. Naast het Robbeneiland één van het gevang waar Mandela vast heeft gezeten. Voor de poort staat een groot standbeeld van Mandela met gebalde vuist. Waar we allemaal mee op een foto willen staan. Diep respect wat deze man tegen de apartheid heeft gedaan.
Onderweg wilde Janny, Ida en mij dumpen bij de “ Oude Renbaan” (een bejaardenoord). We zijn benieuwd of dat ze dat op de eind van onze reis ook nog wil.
Als je in Zuid-Afrika bent kun je er niet omheen om wijn te proeven. Dus ook wij. Dus op naar Franschhoek om wijn te proeven. Opmerkelijk bij het wijnproeven hier is dat het meer op wijn drinken lijkt. Dat Wesley volle glazen krijgt en Ida een vol glas wijn weggooit waar de overige dames met smachtende ogen naar kijken.
Na het wijn drinken gingen we naar het centrum van Franschhoek. De dames gingen shoppen en de heren deden marktonderzoek bier drinken en daarna inkwartieren in ons onderkomen in Stellenbosch.
’s Avonds zijn we uit eten geweest bij OppieDorp. De bediening werd verricht door een zeer sympathieke jonge man. Uit de gesprekken die we met hem voerde bleek dat hij studeerde op de Universiteit in Stellenbosch maar afkomstig is uit Zimbabwe. Hij studeert gebiedsinrichting en is trots op zijn naam “ Knowledge” . Leuke kerel die mij ook nog mijn visitekaartje aftroffelde. Kim en ik hebben hem aangeboden als hij vragen heeft m.b.t. zijn studie ons altijd kan mailen (we hebben gezegd i.v.m. spam uit Afrika graag met foto) Stilletjes hopen we dat hij ons gaat mailen.
Daarna zijn we nog een kroegje verderop gegaan voor een drankje en daarna naar bed. Het was een mooie indrukwekkende dag.
Johan