WHATALOTWEGOT!
Onze reis naar en in Zuid-Afrika zit er dus op. Twee weken in een compleet andere wereld. We hadden er lang naar uitgekeken. En eerlijk gezegd vonden we het als (groot)ouders best wel spannend zo met het hele gezin.
Maar met de woorden van Paul in gedachten; “Moenie worrie nie – maak je geen zorgen – en Janny’s lijfspreuk; “Mangs bi’j te bange”, kunnen we oprecht zeggen, dat het een fantastische belevenis was.
We hebben enorm genoten van dit prachtige deel van ZA. Van de overweldigende landschappen, het klimaat, de cultuur, recente geschiedenis, waarbij historische plekken uit Nelson Mandela’s leven bezocht zijn. Maar ook van langer geleden, de verbondenheid met Nederland. Van de voor onze begrippen, primitieve binnenlanden Lesotho en Swaziland.
De prachtige landdieren, vogels en de reptielen die we mochten zien. De geweldig mooie planten, op dit moment in herfstkleuren. De mensen, die ondanks hun zorgen, humorvol zijn, vrolijk, zingen, dansen. Van het contact met de mensen. Dat zo beleefd begint; hello, how are you? Natuurlijk wordt er dan als automatisch geantwoord “I’m doing fine. How are you?” Maar toch, het klinkt toch zoveel vriendelijker als alleen maar “hello”. De welgemeende gastvrijheid die je eigenlijk overal ervaart.
We hebben onderweg veel kinderen ontmoet. Heerlijk om te zien hoe spontaan ze reageerden op ons, ook al omdat zij nooit blanke kinderen zien. Fayèn werd er vaak verlegen van.
De goede zorgen van Janny en Paul. Voor hen was niets te veel, waarvoor oprechte dank. Mede door hen werd onze vakantie onvergetelijk.
We nemen een geweldige ervaring en prachtige herinneringen mee terug naar Nederland.
Want; “WAT HEBBEN WE VEEL GEKREGEN!”
In de blogs kon je al veel foto’s zien. Niet van mij. Misschien een beetje mosterd na de maaltijd, maar ik wil niet achter blijven. Daarom nog één keer, een compilatie van foto’s die ik gemaakt heb tijdens de reis.
Rudie Scholten
