Vandaag gaan we de Sanipass op, een hoogte van 2880 meter en bij de hoogste pub van Lesotho gaan we lunchen. Om half 10 worden we opgehaald door SFiso, hij is onze gids en chauffeur voor vandaag en hij heeft er duidelijk zin in. We kunnen in 1 auto en dat is wel zo gezellig, uiteraard met een 4×4 wheeldrive.
Het weer is fantastisch, de zon staat hoogblauw aan de hemel en de temperatuur is goed. We rijden eerst richting de grens van ZA en onderweg stoppen we even. Dit is een plek waar vroeger handel werd gedreven met wol, met name angora wol en andere dingen. Dit is ook de plek waar mensen uit Lesotho overstappen in de bus naar Zuid-Afrika, waar ze werken.
De totale lengte naar De Sanipass is vanaf Himeville 43km, dat lijkt niet veel normaal gesproken. Maar de weg wordt steeds slechter en hobbeliger; dit noemen ze nu Afrikaanse massage en kost niks. Bij de grens gaan we eruit om de paspoorten te laten controleren en daarna gaan we verder. Ze zijn bezig om de weg te verharden naar de Sanipass, wat natuurlijk erg jammer is. Dit zal betekenen dat je er straks met je eigen auto naartoe kunt rijden en dat maakt het een stuk minder avontuurlijker. Maar zover is het nog lang niet, het gaat nog jaren en jaren duren.
Vandaag wordt er niet aan de weg getimmerd want de mensen zijn naar huis. Eind van de maand zijn de uitbetalingen en krijgt de familie, die ver weg woont hun geld. Na een paar dagen keren ze terug om aan het werk te gaan.
Door de vele en zware regenval zien we veel watervallen onderweg. Wat zijn er een gaten en wat een hobbels. Enkele van onze reisgenoten kijken soms even een andere kant op omdat het nu wel erg hoog wordt. Onderweg spotten we nog een paar elanden, de grootste antilope. Wat genieten we allemaal van deze rit. Dan komen we bij de grens van Lesotho en is de weg weer gewoon verhard (aangelegd door de Chinezen)
We bezoeken een dorpje waar een hele familie samenleeft en krijgen uitleg over wat gewoontes en over Lesotho zelf. Het is een koninkrijk en heeft een koning. Normaal gesproken heeft hij maar 1 vrouw in tegenstelling tot de Zulu en Xhosa cultuur. De gemeenschap moet het hebben van toerisme, schapen en eigengemaakte producten zoals onderzetters en mooie schalen. We mogen foto’s maken en daarna gaan we op bezoek bij de Pastor in zijn kerk. Hier komen de schaapherders en de pastor en zijn vrouw leren hun lezen en schrijven. Ze zijn allervriendelijkst en vinden het altijd leuk als ik met een groepje kom “buurten”.
Tijd voor de lunch in de pub, we hebben trek. We laten het ons goed smaken en daarna nog even foto’s maken.We rijden langzaam…we hebben geen keuze…terug naar de grenspost. Iedereen heeft inmiddels, die dat wilde, voorin gezeten en ervan genoten. We komen nog een paar bavianen tegen voor we bij de grens zijn
Rond 4 uur zijn we terug bij de Lodge en genieten van een lekker kop thee. Het was een dag met een gouden randje.
Deze blog is geschreven door Janny
