Het weer is zonnig als we om 08.30 uur vertrekken uit. St.Lucia. Iedereen is goed uitgerust en heeft er weer zin in voor vandaag. We gaan naar Swaziland, ruim 350 km.
Swaziland is het kleinste koninkrijk van Afrika; 200km van noord naar zuid en 130km van oost en west. De hoofdstad is Mbabane, bestuurlijke hoofdstad en Lobamba de koninklijke. Sinds 1968 is Swaziland onafhankelijk, daarvoor was het onder British bewind. De koning van Swaziland, Makhosetive, heeft een zwaar leven, hij heeft maar liefst 14vrouwen en 23 kinderen. Hij is sinds 1986 koning en heeft veel macht. Hij kan bijvoorbeeld zelf regelen of wetten worden aangenomen of niet.
Het land telt 2,1 miljoen inwoners waarvan 80% in het binnenland. Er is vrij veel werkloosheid. Er is veel suikerriet te vinden welke wordt geëxporteerd. Veel Swazi’s werken in Zuid Afrika en gemiddelde inkomen ligt onder modaal.
78% van de bevolking is besmet met het HIV virus. We naderen de grens en moeten allemaal uit de auto met het paspoort in de hand. Iedereen mag Swaziland in en we rijden door tot de koffiestop bij Nisela. Het smaakt heerlijk en later in de bus wordt de lunch genuttigd. Het is intussen heel warm geworden, maar na de (vries) kou van gister genieten we nu volop van de zon. Intussen komen we onderweg links en rechts al wild tegen;gnoes, giraffen en meer. Een mooi voorproefje op Kruger. We zingen allemaal kinderliedjes in de bus; zo blijft iedereen in elk geval wakker.
We naderen de volgende stop bij een kaarsenwinkel, we blijven ongeveer 45minuten. Het laatste stuk tot de accommodatie is 40km, maar de weg is zo ontzettend slecht dat het langer lijkt. Aangekomen bij Forester Arms worden we hartelijk ontvangen met een welkomstdrankje. De kamers zien er mooi uit, met uitzicht op het zwembad.
Na een heerlijke maaltijd duikt iedereen op tijd zijn/haar bed in.
Morgen, dinsdag, gaan we naar de cultural village. Tijd om te klappen, zingen en dansen.
Deze blog is geschreven door Janny
