Vandaag staat een tour naar Lesotho op het programma. We vertrekken om 7 uur met het ontbijt achter in de auto.
We rijden naar Clarens en daar staat de 2 mannen van Maluti Tours al op ons te wachten. We stoppen in de andere bus en gaan rijden. Bij de grens moeten we allemaal uit de paspoort een voor de paspoorten controle en dat doen we bij Lesotho nog een keer.
Het weer is goed en we hebben er zin in.
Lesotho is een koninkrijk en de hoofdstad is Maseru. We stoppen bij de grotten waar tekeningen van de Bushmannen te vinden zijn.
Een lokale gids vertelt er over. Goed te zien dat lokale mensen het doen. De grot waar we zijn werd vroeger gebruikt door het leger als ziekenhuis. Het weer is heerlijk en we genieten van de omgeving; wat een rust.
We rijden verder en komen onderweg veel kinderen tegen die van/naar school gaan. De primaryschool is hier gratis; maar goed ook zo kan iedereen naar school. De hogere school moet betaald worden en de universiteit is ook gratis. Helaas stoppen veel kinderen na de primaryschool, ze zijn dan 17 jaar. Ze worden besneden en worden een paar maanden het bos ingestuurd om er als man weer uit te komen.
Gelukkig gaan steeds meer jongeren door naar de universiteit om uiteindelijk een goede baan te vinden. Dat lukt vaak niet in Lesotho, omdat er weinig is vanwege de hoogte.
We stoppen bij een Lodge voor de lunch , wat een prachtige plek.
We zien een eland bij de rivier water drinken en en genieten van het uitzicht. Onderweg hebben we ook lokale gids opgepikt samen met zijn 5jarige dochter. Omdat wij ook een 5jarig meisje bij ons in de groep hebben, is dat erg leuk. Ze verstaan elkaar niet wat de taal betreft, maar binnen een paar minuten lopen ze al hand in hand en laten elkaar niet meer los. Erg leuk om te zien.
Na de lunch rijden we een dorpje binnen, waar we een bezoek aan een medicijnvrouw brengen. Maar eerst moet er toestemming gevraagd worden aan de chief of we de community in mogen.
De medicijnvrouw is 74 jaar en alle kinderen die we buiten zien zijn haar kleinkinderen. En dat zijn er nogal wat.
Ze gebruikt planten, kruiden om de mensen te genezen. In dit soort kleine dorpen, ver van de stad zijn geen dokters, klinieken en ziekenhuis. Het hele land telt slechts ziekenhuizen. Er staan allemaal potjes . Blikjes met de medicijnen. Buiten staan de kinderen naar ons en vooral onze kinderen te kijken. Ze durven ze bijna niet aan te raken, maar even later proberen ze het toch. Op de foto durven ze al bijna helemaal niet.
Na het dorpsbezoek gaan we weer richting Clarens, waar Paul al staat te wachten.
Wat een mooie, bijzondere dag hebben we gehad.
Deze blog is gemaakt door Janny
