Maandag 24 februari 2020

Een kille, maar wel zonnige morgen, dus nog even de fleecevesten aan. Wat een prachtige plek waar we te gast zijn op de boerderij Doornberg van de familie van Heerden waar al vele generaties wonen en ook de volgende lichting klaar staat. Het eigen kerkhof is een bezoek waard. Het interieur weerspiegelt de lange historie. Het landschap is boven verwachting behoorlijk groen. Sinds januari is er al 300 mm regen geval en dat terwijl het jaarlijks 500 ml is en de winter nog moet komen. Begrijpelijk dat Peet er erg blij mee is. De normale droogte van de Karoo is te zien aan de windmolens hier en daar in het landschap. Deze kunnen, vertelde Peet later, het grondwater tot wel 30 meter omhoog pompen. Aan de grindweg door Nieu Bethesda is er zelfs een wegrestaurant te bekennen, een Padstal, zoals dat in Z-A genoemd wordt. Via Graaff Reinet gaan we naar de Valley of Desolation, de Vallei van Verlatenheid, gelegen in een prachtig Nationaal Park. Hoe hoger je komt, hoe mooier, zeker als je oog hebt voor de kleine bloemetjes die tussen de rotsen bloeien. De diepe vallei is adembenemend, zeker voor bezoekers met hoogtevrees. Veel viel er te zien, de blauwe kraanvogel, ook een symbool voor Zuid-Afrika. Een klein vogeltje op stille tak, maar wat een geluid! Het park inrijdend spotten we een aantal bokjes, o.a. de blesbok en de waterbok die aan zijn witte achterspiegel te herkennen is. En uiteraard een aantal struisvogels met hun kinderen. Op de terugweg provianderen we bij de Spar om de ingrediënten voor de pannenkoeken die we zelf gaan bakken. En dat is dan onze lunch. Na de Potjiekos van gisteren staat er voor vanavond ook een echt Zuid-Afrikaans gerecht op tafel, bobotie, een ovenschotel op basis van gehakt vlees dat geserveerd hoort te worden met zoete gele rijst met rozijnen. We zijn benieuwd, maar eerst gaan we nog met Peet op pad op zijn enorme landgoed. En dat werd een feest. Met z’n allen in de bak van een pick-up hotsend en botsend over paden die we in Holland nauwelijks als berijdbaar zouden zien. En Peet zijn uitleg over bijvoorbeeld de toepassing van een blad als pleister, voor koeien giftige planten, de kilometers lange waterleidingen voor het drenken van het vee, de controle van een watermolen. De bokjes bleven op afstand maar de safari was op dit punt ook zeer geslaagd. Rondom het vuur ging het gesprek behoorlijk de diepte in en kregen we een heel goed beeld van hoe het is om hier te zijn, inclusief de politieke achtergrond voor het boeren in deze tijd. Bouke