Na wederom een heerlijk ontbijt gaan we vandaag weer verder. Er staat een aardig lange rit op het ‘menu’ dus zijn we om 9:00 vertrokken. De eindbestemming; Himeville, een dorpje met een sterk Brits karakter waarin je je terug in de tijd waant. Overigens is het voor het eerst tijdens de reis dat we de dag niet zijn begonnen met de zon, hopelijk zal dat gedurende de dag veranderen. Gelukkig lijdt de omgeving hier niet onder want ook nu zijn alle vergezichten supermooi! In de bus wordt er druk gepraat over de activiteiten van de afgelopen dagen en de prachtige camerafoto’s die zijn gemaakt liegen er niet om, fantastisch!
Tijdens het rijden wisselt het landschap zich af met de dorpjes langs de weg. Fascinerend hoe arm en rijk(er) echt compleet tussen elkaar woont, een kast van een huis kan omringt zijn door kleine armoedige huisjes. Dat zul je in Nederland niet snel zien. De bedrijvigheid oogt overigens overal erg rustgevend, de koeien die naar het weiland worden gebracht, de was dat droogt aan de lijnen en de kinderen die (vaak zonder begeleiding) overal en nergens rond lopen. Het is een soort manier van leven dat naast dat het zwaar is ook een bepaalde vrijheid met zich meebrengt die wij in Nederland al lang geleden ingeleverd hebben.
We rijden verder via de weg waar een paar dagen geleden uit protest om meer salaris tientallen vrachtwagens in de brand gestoken zijn geweest, het smeulde nog altijd na! In de bus is er op dat moment overigens ook een protest gaande en wel over de spelregels van het gespeelde spel..laten we het erop houden dat sommige van ons bedreven zijn in het buigen van deze regels in het eigen voordeel!
Na ruim 1,5 uur rijden vind de meute het tijd voor koffie. De koffie en lekkers wordt genuttigd in Piggly Wiggly, een leuk tentje in Howick omringd door wat andere winkeltjes. In de buurt is ook een atelier waar prachtige kunstbeelden gemaakt worden. We krijgen een kijkje achter de schermen en horen dat ze gemiddeld 3 weken bezig zijn met het beschilderen van een middelgroot beeld dat daar ook uit klei gemaakt wordt. Overigens zijn de prijzen voor ons Nederlanders niet mals dus wordt er maar afgezien van het opleuken van de woonkamers met deze beeldjes.
De volgende stop is het monument ter nagedachtenis aan de plek waar Mandela in 1962 opgepakt werd, hier is ook een museum bij te vinden over het leven van Nelson en al dat er omheen afgespeeld heeft in de periode van Apartheid. Er komt een groter museum, maar deze is dusver nog niet geopend voor publiek. Pronkstuk is de sculptuur van Nelson Mandela die aan het eind van ‘The long walk to freedom’ staat. Tijdens de loop over de laan worden alle belangrijke momenten van Mandela’s leven benoemd (27 stuks, die de jaren gevangenschap symboliseren).
Eenmaal alles bekeken keren we terug naar Piggly Wiggly voor de winkeltjes en het eten van wat broodjes. Met nog zo’n 90km rijden voor de boeg gaan we met volle magen weer op pad.
Het weer wordt na mate we verder rijden kouder gezien we steeds hoger komen, geen zon maar regen en hagel komen we op de weg tegen. De sfeer in de bus is nog altijd goed, sommige hebben moeite de ogen open te houden maar met al dat hobbelen is dat ook niet onlogisch. Eindelijk nadert de eindbestemming voor vandaag, nog even hebben we de nodige boodschappen gedaan en dan komt er aan een lange dag van reizen en veel indrukken een eind. De meerderheid gaat uit eten en een aantal blijven achter met de kinderen om bij de gastvrije B&B een gekookte maaltijd te nuttigen!
Deze blog werd geschreven door Debbie
