De Panorama Route
Om stipt 9 uur verlaten we onze prachtig gelegen accommodatie Mount Sheba om een gedeelte van de panoramaroute te doen. Die route is 180 km Lang, wij doen er vandaag ong. 80 van. Eerst moeten we weer 10 km over de ” oprijlaan” , waarvan 8 km onverhard en vol hobbels en ‘slaggate’. Paul, de chauffeur, zoekt zich voorzichtig en geconcentreerd een weg. Bij ons komen weer herinneringen aan de Sanipass boven.
Links en rechts zien we veel pijnbomen en eucalyptusbomen (saligna); er is veel houtbouw, van de Sappi. Onze eerste stop is Pilgrim’s Rest. Een mijnwerkersdorpje. Eind 19e eeuw was er nl. goud gevonden. Nu wonen er nog 1000-1200 mensen en in de karakteristieke huizen van golfplaat. Er zijn veel winkeltjes, maar ook altijd nog een postkantoor. Onze koffie van deze morgen is hier, na een poosje heerlijk dwalen door dit mooie dorpje.
Dan verder. We zien vandaag geen wild, maar prachtige, weidse vergezichten. Bergen met glooiende hellingen in alle tinten groen.We laten Graskop eerst links liggen en gaan op weg naar God’s Window. Hij had vandaag de gordijnen wijd open voor ons, d.w.z. dat er geen mist was, en we kunnen heel ver kijken. We kunnen Mozambique zien, dat nu na de overstromingen helaas geteisterd wordt door cholera. De tocht leidt verder omhoog met prachtige vergezichten, ook de oudste deelnemers van de groepen klimmen en klauteren naar de top.
Chapeau!
We lunchen op weer een prachtige plek, Potluck boskombuis (kombuis betekent keuken). We moeten die lunch wel eerst verdienen, we lopen langs de bedding van de river van steen tot steen, voordat we er zijn. We gaan door naar Bourke’s Luck potholes en passeren eerst de Treurrivier en dan de Blyde rivier. We bekijken de indrukwekkende potholes tegelijk met een groep uitgelaten schooljeugd. De potholes zijn onderdeel van de Blyde rivier canyon, de langste canyon ter wereld. We gaan terug en we bekijken tot slot nog de Berlin Waterfalls. In Graskop hebben we onze koffie- en theepauze, al dan niet met wafels. Graskop is een levendig stadje, met zeer actieve macadamiaverkopers.
Op de terugweg komen we een paar keer een stoet auto’s tegen die met hun lichten knipperen. Zij voeren campagne voor de ANC. 8 mei zijn hier de verkiezingen. Tegen half zes zijn we weer terug. Het was een lekkere, ontspannen dag, Met veel natuurschoon en prachtig weer, dus iedereen was (alweer) zeer voldaan.
Vandaag hebben we een mooie uitspraak geleerd van Paul: over iemand die ‘niet die scherpste potlood uit het pakkie is, maar wel een mooie’. Wat zullen we die mooie taal gaan missen
Bea