Afrika Reizen

Om half 9 rijden we weg van onze accommodatie na een heerlijk ontbijt. Mount Sheba was een prachtige locatie in de bergen en een half uur van de bewoonbare wereld. Sommige dingen kun je niet onder woorden brengen en moet je gewoon zien.

We rijden richting de Panorama route naar Johannesburg, ongeveer 400km.Maar we gaan eerst koffie drinken in Dullstroom en daarna door naar Pretoria. Daar gaan we naar de Union buildings, de parlementsgebouwen. Hier zetelt de regering een half jaar en een half jaar in Kaapstad. Hier is Mandela beëdigd als president.

Er staat een enorm beeld van Mandela, als hij wist dat het zo groot was, zou hij het niet goedgekeurd hebben. We rijden door mooie lanen in Pretoria en stoppen bij het Voortrekkersmonument.

Het Voortrekkersmonument is een monument in de Zuid-Afrikaanse bestuurlijke hoofdstad Pretoria. Het zwaar granieten monument werd opgericht ter nagedachtenis van de Voortrekkers, die de Engelse Kaapkolonie tussen 1835 en 1854 verlieten en de binnenlanden van Zuid-Afrika introkken. Het monument is ontworpen door Gerard Moerdijk, die het idee had om een monument te ontwerpen, “dat duizend jaar blijft staan en de geschiedenis en de betekenis van de Grote Trek voor zijn afstammelingen beschrijft.” Het monument kan bijna vanuit heel Pretoria gezien worden, omdat het op een heuvel ligt. Het is 40 meter hoog en heeft 2 verdiepingen.

In Bronkhorstspruit gebruiken we de lunch. Het duurt even voor we het krijgen, maar het smaakt heerlijk. Dan rijden we naar het vliegveld, mooi op tijd. We kunnen ons hier omkleden, want in Nederland is het iets kouder. Janny loopt met ons mee naar de incheckbalie en dan nemen we afscheid van elkaar.

Nog even zwaaien en dan gaan we naar de douane. Morgenavond om 7 uur zullen we in Düsseldorf landen.

Deze blog is gemaakt door Gerry

• 

• 

• 

Om stipt 9 uur verlaten we onze  prachtig gelegen accommodatie Mount Sheba om een gedeelte van de panoramaroute te doen. Die route is 180 km Lang, wij doen er vandaag ong. 80 van. Eerst moeten we weer 10 km over de ” oprijlaan” , waarvan 8 km onverhard en vol hobbels en ‘slaggate’. Paul, de chauffeur, zoekt zich voorzichtig en geconcentreerd een weg. Bij ons komen weer herinneringen aan de Sanipass boven.

Links en rechts zien we veel pijnbomen en eucalyptusbomen (saligna); er is veel houtbouw, van de Sappi. Onze eerste stop is Pilgrim’s Rest. Een mijnwerkersdorpje. Eind 19e eeuw was er nl. goud gevonden. Nu wonen er nog 1000-1200 mensen en in de karakteristieke huizen van golfplaat. Er zijn veel winkeltjes, maar ook altijd nog een postkantoor. Onze koffie van deze morgen is hier, na een poosje heerlijk dwalen door dit mooie dorpje.

Dan verder. We zien vandaag geen wild, maar prachtige, weidse vergezichten. Bergen met glooiende  hellingen in alle tinten groen.We laten Graskop eerst  links liggen en gaan op weg naar God’s Window. Hij had vandaag de gordijnen wijd open voor ons, d.w.z. dat er geen mist was, en we kunnen heel ver kijken. We kunnen Mozambique zien, dat nu na de overstromingen helaas geteisterd wordt door cholera. De tocht leidt verder omhoog met prachtige vergezichten, ook de oudste deelnemers van de groepen klimmen en klauteren naar de top.

Chapeau!

We lunchen op weer een prachtige plek, Potluck boskombuis (kombuis betekent keuken). We moeten die lunch wel eerst verdienen, we lopen langs de bedding van de river van steen tot steen, voordat we er zijn. We gaan door naar Bourke’s Luck potholes en passeren eerst de Treurrivier en dan de Blyde rivier. We bekijken de indrukwekkende potholes tegelijk met een groep uitgelaten schooljeugd. De potholes zijn onderdeel van de Blyde rivier canyon, de langste canyon ter wereld. We gaan terug en we bekijken tot slot nog de Berlin Waterfalls. In Graskop hebben we onze koffie- en theepauze, al dan niet met wafels. Graskop is een levendig stadje, met zeer actieve macadamiaverkopers.

Op de terugweg komen we een paar keer een stoet auto’s tegen die met hun lichten knipperen. Zij voeren campagne voor de ANC. 8 mei zijn hier de verkiezingen. Tegen half zes zijn we weer terug. Het was een lekkere, ontspannen dag, Met veel natuurschoon en prachtig weer, dus iedereen was (alweer) zeer voldaan.

Vandaag hebben we een mooie uitspraak geleerd van Paul: over iemand die ‘niet die scherpste potlood uit het pakkie is, maar wel een mooie’. Wat zullen we die mooie taal gaan missen

Bea

Vandaag vroeg dag: half 6 bracht Paul ons naar Krugerpark ingang.

Na incheck aan de hand van paspoort en handtekening op weg met ranger Derk, een “goede” bekende van Janny en binnen de 5 minuten  zagen we naast de weg al 2 giraffes met 2 jonkies en op de achtergrond de Big Boss. Mooi gezicht onder een prachtige hemel van de zonsopgang.  De ranger Derk met voorouders uit Utrecht liet ons mooie spots zien met Gazelles, Gnoes, Olifanten, lmpala’s van de vele duizenden die er zijn, kudu, Zebra’s in kuddes met de jonkies. 3 Nijlpaarden waarvan een 4 schildpadjes op de rug had.

In een meertje met een witte reiger en  een rustende krokodil, en een oude Buffel, die kwam baden. We zagen vele vogels ,  de Toekan, Slangenhals vogel, Boskraaien en de Hamerkop.

In de lucht een visarend op zoek naar een lekker hapje. En…….op 50 meter afstand (de slagroom op de taart) …… een Luipaard uitrustend op een tak  in de boom. De Big Five is rond.

Door de Lodge was een goed ontbijt verzorgd die aan de rivier met goede koffie werd genuttigd. We eindigde rond 12 uur en nadat we een kudde( op verzoek van Femia) olifanten van 6 grote en 3 jonkies waarvan 1 heel kleine.

Op de terugweg stonden de mensen in lange rijen voor de pinautomaat, want het was PayDay en winkels waren overvol en mensen sloegen groot in.

Terug in de Lodge ging iedereen even op zichzelf. Later vermaakte men zich op ballustrade aan de Sabie rivier met de nijlpaarden, vogels en later nog 2 olifanten.

Deze dag werd afgesloten met een rustige middag, en en gezamenlijk eten aan de rivier uitkijkend over het Krugerpark begeleid door krekelgezang.  Morgen weer vroeg op voor een ander gedeelte van het park.

Om kwart over 5 stonden we met onze bagageklaar zodat Paul de aanhanger alvast kon beladen. Ranger Derk haalde ons op met z’n jeep 

En reden we naar het Kruger park. Gelukkig hadden we ons goed ingepakt, met mutsen, jassen en dekens want in de open auto was het behoorlijk fris.  We waren de eersten die het park inreden en en onder de opkomende zon in het mooie landschap was het eerste moois al te zien. De dieren lieten zich van de goede kant zien in grote groepen olifanten, moeders met hun kinderen van klein tot groot, een puberende jongen, die zich goed liet horen, en eenzame oude bul. Veel giraffen, hele grote die met elkaar aan ” stoeien” waren. En natuurlijk veel impalas, de vrouwtjes in groepen bijeen en de mannentjes alleen duidelijk op jacht naar de vrouwtjes, het was nl bronstijd.

Later ook een tiental leeuwen  op een zandrug liggend in de zon. Ook ” nieuwelingen” , Hyena, moeder en kinderen, een kolonie muizehonden ( zij vangen slangen) en een wrattenzwijn. Zebra’s en liggende giraffes lekker rustend onder de bomen. En als klap op de vuurpijl cheeta’s/ jachtluipaarden, waarvan er niet veel in het park zijn zagen we er 2.  Derk gaf dit door aan de andere rangers en was het filevorming bij de plek. Een betere morgen konden wij ons niet wensen. We hadden onze big five vol gemaakt dankzij Derk, en het mooie weer en uitzonderlijk veel dieren gezien. Derk bracht ons terug en Paul stond klaar met bepakte bus.

Direct gingen wij door naar Grashoek waar we bij Pancake’s  in Harry’s corner pannenkoeken aten op z’n Zuidafrikaans, nog even geshopt.

En op weg naar de laatste overnachtings plaats langs een waterval Lisbon. Door de Roverspas op 1078m hoogte  via ongeplaveide weg naar Mount Sheba onze, voor de komende  2 dagen, logeerplek.

Jan en Jen

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

•