African massage
Na een goed ontbijt worden we om 08:30 uur opgehaald door de chauffeur van Sani Pass Tours, voor een dagtocht naar de Sanipas, een bergpas in de Drakensbergen tussen Zuid-Afrika en Lesotho. Dit is de enige route om aan de oostkant van Lesotho naar Zuid-Afrika te komen. Het is ook de hoogste bergpas in heel zuidelijk Afrika waar motorvoertuigen kunnen rijden, maar liefst 2.876 m. Vanaf een bepaald punt mogen alleen nog 4×4 voertuigen rijden. Aan Zuid-Afrikaanse kant wordt druk gewerkt om het hele traject te asfalteren, zodat je uiteindelijk ook met gewone auto’s over de pas kunt. Voordat het zover is gaat dat nog wel even duren. Onze chauffeur was daar niet zo blij mee, want daarmee worden hun werkzaamheden grotendeels overbodig.
De rit ging eerst naar het kantoor van Sani Pass Tours, om een formuliertje met paspoortgegevens in te vullen, want Lesotho is een zelfstandig land dus zonder paspoort kom je er niet in. Daarna Janny oppikken bij de andere locatie en toen konden we op weg. Nadat we bij de grenspost onze paspoorten hadden laten zien reden we officieel Zuid-Afrika uit. Voordat we in Lesotho aankwamen moesten we een stuk “niemandsland” van 8 km, waar de weg vooral uit kuilen, grote stenen en modder bestaat. Vandaar dat je echt wel een 4×4 nodig hebt, plus een goede chauffeur. Vanwege al dat gehobbel staat deze tocht dan ook wel bekend als de “African massage”. De uitzichten zijn echt prachtig, en het gehobbel dubbel en dwars waard. Opvallend is wel dat de weg aan Lesotho-kant strak geasfalteerd is, een “cadeau” van de Chinezen die zo ongeveer alle industrie in Lesotho in handen hebben. Eenmaal boven moest het paspoort worden getoond en gestempeld, waarna we een klein stukje zijn doorgereden. Eerst naar een kerkje, waar de plaatselijke pastor iets vertelde over de geschiedenis van Lesotho, en uitleg gaf over de nationale dracht, o.a. de lokale hoed en de prachtig geweven wollen dekens. Anja had de eer om als mannequin op te treden. Daarna nog naar een klein dorpje waar nog wat foto’s konden worden gemaakt. Toen was het tijd voor de lunch in Sani Mountain Lodge, het hoogste café van Afrika op 2.874 m. Alle toeristen die de Sanipas bezoeken leggen daar aan, dus het was een drukte van belang. Tijdens de lunch begon het te hozen, dus het eerste deel van de terugtocht was er weinig zicht. Naarmate we verder afdaalden klaarde het op, zodat we uiteindelijk toch nog het een en ander konden zien. Met alweer een stempel in het paspoort keerden we “officieel” terug in Zuid-Afrika.
Jan
